Niecierpliwicie się...

Kochani,
Ja rozumiem, że i ci, którzy czekają na całość "Atlasa", i ci, którzy czekają, aż wreszcie skończę "Atlasa" i wrócę do Fundacji lub Gwiezdnych Wojen, mogą się czuć równie zniecierpliwieni.
Pozwólcie więc, że wam uświadomię, co następuje:
1) czytam w chwilach wolnych, a nie zamiast pracy - mam to szczęście, że sam sobie jestem szefem, i że sam decyduję ile, kiedy i za ile pracuję, ale nie zmienia to postaci rzeczy, że praca ma bezwzględny priorytet;
2) czytam, kiedy mam warunki - nie posiadam studia nagrań, w którym mógłbym się zamknąć, odgrodzić od reszty mieszkania i nagrywać do woli; a to oznacza, że mój czas wolny musi się zbiegać z nieobecnością reszty domowników, chwilową niechęcią moich suk do wyprowadzania mnie na spacer, oraz łaskawością sąsiadów (biegających w trepach, grających w tenisa czy innego ping-ponga, wiercących dziury w ścianach, skuwających kafelki, etc. - jeśli sami mieszkacie w bloku, wiecie o czym mówię) (w tym miejscu chciałbym serdecznie pozdrowić mojego sąsiada z góry, który komunikuje się ze swoją małżonką wyłącznie w sposób umożliwiający mieszkańcom dwóch sąsiednich klatek (bierny) udział w ich rozmowie [niech ona choć raz krzyknie "na pomoc", to wyślę do Ciebie policję]);
3) ilość stron książki jest wprost proporcjonalna do ilości czasu, jaki trzeba poświęcić, aby ją nagrać - im dłuższa książka, tym dłużej się ją nagrywa (proste, nie? ;) );
4) każde 10 minut nagrania wymaga kolejnych 12-15 minut montażu, aby wyciąć wszystkie (lub prawie wszystkie) pomyłki oraz artefakty o których wspominałem w punkcie 2.;

Szanowni, pracuję bardzo ciężko nad tym, aby wkrótce zmienić warunki lokalowe. Wtedy punkt 2 straci wiele na znaczeniu, choć wiele zyska punkt 1, bo trzeba się będzie wygrzebać z długów, w które nieuchronnie wpada się zmieniając mniejsze lokum o niższym standardzie na większe o wyższym. Tak czy inaczej - starajcie się cieszyć tym, co udaje mi się zrobić.